Cevabı çok basit... Çıkar çatışması.

Aynı şey silah ihalelerinde de oldu, ki sadece Türkiye ve TSK'ya has bir durum değil, dünyanın her yerinde durum aynı. Askeri harcamalarda büyük meblağlar döndüğü ve pek çok çıkar grubunun kazancı sözkonusu olduğu için, akılcı kararlar yerine o an sözünü geçirebilenin cebini dolduracak kararlar verilmesi daha olağandır. Eğer akılcılık ön planda olsaydı, bugün F-104 diye bir uçak prototip olarak tarihin tozlu sayfalarında kalacaktı. Ama işini bilen Amerikan abilerimiz, Amerikan yönetimiyle al gülüm-ver gülüm yaparaktan işi kotarmışlar diye ortaya çıktı sonradan.

Exocet

Fabrikamız yok, montaj hattımız var F-16 konusunda


Kuvvet komutanlıklarının ihtiyacları birbirinden farklı dolayısıyla tek tiple her görevi ifa etmeye çalışmak hayal.



MEKO larda mevcut bir tasarımın imalatı yapılmıştır. Türkiyede o komplekse sahip bir tasarımı yapabilecek ne tecrübe nede altyapı mevcuttur ki bu bahsettiğiniz korvet dizaynı hikayesinde de bu birebir yaşanmaktadır. "Nasılsa kendimiz imal edeceğiz öyle bir gemi yapalım ki uçağa sıksın, denizaltıya sıksın, mayın da avlasın gerekince de çıkarma yapabilsin, boyu mu kısa geldi uzatın, nedir sonucta 3 5 hesap değişir" mantığı değişmediği sürece ortaya sağlıklı bir ürün çıkması mümkün değildir. Bırakın pratikte deneyime sahip olmayı, teoride bide deneyimsiz olan kurumların bu tip bir projeye soyunmaları ise mevcut kısıtlı kaynağında gereksiz harcanmasıdır. Birde ülke savunması meselesi vardır, centilmenlik uluslararası politikada pek populer bir soylem olmadıgından kelli kimse oturup beklemez sizin yeni bir şeyler geliştirmenizi, bu durumda da memleketi savunmak için bazı gereklilikleri yerine getirmek gerekir, ve sorunları en acil olarak çözmenin yolu denenmiş sistemleri satın almaktır. Eğer 10 sene boyunca hem memleket savunmasından taviz vermeyip , ar-ge denilen dipsiz kuyuya da bu harcamalarının 2 3 katını gömecek bütçeniz varsa 15 seneye kendi silahımızı (uçak, gemi, tank) üretecek pozisyona da gelebiliriz. Gerçi bütçenin yanısıra bu sektörde beyin gücü olarak çalışacak insanlara da ihtiyaç duyulmaktadır, onlar nereden bulunur ayrı bir sorundur, keza memleket üniversitelerinden mezun olan mühendislerin tamamına yakınının bilgi ve birikimi ellerindeki diplomayla sınırlıdır. Örnek vermek gerekirse ITU'nun meshur bir helikopter projesi vardır (benim bildigim 13 senedir var).3 sene önce o kadrodan kompozitci bir altkadroyla tanısma fırsatım oldu, pal konusunu irdelemektelerdi; tasarımı 1950 model pallere kadar getirmiş sıkışmışlardı. Doğal olarak pallerin neden ucunu eğmiyorsunuz dedim bazı problemleri aşmak için. Ukalaca bir cevapla karşılaştım akabinde (biz mühendisiz biliriz, olmaz oyle sey türevi); izinlerini istedim ve yanımdaki raftan bir S&H dergisi alıp onlerine actım, bakın buna AH-64 diyorlar, bu cocugada Lynx diyorlar, sizin olmaz dediğiniz palleri de bu cocuklar bin senedir kullanıyorlar dedim. İşin vahimi kim ne yapmış diye daha önceden bir araştırma yapmışlar ve bu tip detayları atlamışlar. Kısacası beyin olarak pratik bir kadro yetiştirmeye şu günden başlamamız lazım 15 20 sene sonra bir şeyler üretebilmemiz için, ve ilk olarak anaokulundaki cocuklara bakmakla görmenin farkını anlatmamız lazım ki ilerde bir gun mühendis olursa bu vatandaş, araştırma yapmayı ve yaratıcı çözüm bulmayı bilsin, mühendisliği bir kağıt parçasından ve mevcut yapılardaki hesapları yapmaktan daha geniş çaplı bir anlam ifade etsin.


politika

Hangi yazıya cevap olduğunu anlamak için geriye bakmak lazım.Zahmet olacak ama.....

Bu daha ziyade Exocet'in bir dizayn hatasını gösteriyor. Yabancı silaha fazla güvenmemeliyiz derseniz, haklısınız. Daha onemlisi siyasetten arıdnırılmış bir savunma politikasına ihtiyaç duyduğumuzun göstergesidir.

Kesinlikle haklısın. Ama buna birazda blackhawk ortak üretim projesininde işler hale gelememesi neden oldu.

Ufuk ve Sabri abi düşüncelerinize katılmaktayım, 15-20 yıl gerçekten çok iyimser bir tahmin olur. ( inşallah yanılırım :) Maddiyatı bir kenara bıraksak bile, üniversitede gençliğinin şu an ki durumu göz önüne alınırsa - bunun için derin bir araştırmaya gerek yok, herhangi bir kampüste, bir kafeye oturun, yan masanın konuşmasına, ve konuşma tarzlarına kulak misafiri olmak yeter - ülkemizin yeterli beyin gücü için önünde çok yol var.