Uçak modeli yapanların baş belasıdır kemerler. Bazı maketlerden uyduruk, detaysız koltuğa basılmış olarak çıkanlar, hiç kemer basılmamış olarak çıkan koltuklar, son derece detaylı ve güzel olarak koltuğa basılan kemerler...
Eğer maket için PE kemer almışsanız, koltuğa basılı olanları kazımak bir dert. Kemer koltuğa detay olarak basılmamış ve PE kemer bulamıyorsanız başka bir dert.

Son dört beş makettir kemerleri kendim yapıyorum. Her seferinde biraz daha iyi oluyor. Hazır elim değmişken bu çalışmadan bir de makale çıkarayım diye işe koyuldum.

Malzemeler: Ölçek 1/32 olduğu için kemer malzemesi olarak yapışkanlı folyo, tokalar için uygun incelikte bakır tel, kemer için referans ve ilerleyen satırlarda bahsi geçecek bir takım el aletleri. Bu malzemeleri ölçeğe uygun diğer alternatiflerden tercih edebilirsiniz. Mesela ben 1/48 ölçekte kemer için Tamiya maskeleme bantı veya mutfak folyosu kullanıyorum.

Referans olarak genelde bir PE üreticisinin yaptığım uçak için çıkartmış olduğu PE detay setinin internette bulabildiğim uygun fotoğraflarını ölçeğe uygun olarak kağıda basıyorum. Kemer boyuydu, inceliğiydi, tokaların şekliydi derken, işi bayağı kolaylaştırıyor. Bu çalışma için şansım 1/48 ölçekte kemer setinin bende mevcut olmasıydı. Böylece istediğim çözünürlükte tarayıp, 1/32 ölçeğe büyütüp, kağıda basmam yeterli olacaktı.

Esasında uygun bir materyale basılıp, güzelce traşlanıp kullanılabilirmiş :) Mütevazi inkjet yazıcımın sınırlarını zorlamak istemediğim için planladığım şekilde yola devam ettim.

Çalışırken çok fazla zaiyat vereceğimi önceki tecrübelerden bildiğim için bol miktarda tel soydum.

Referansa bakarak gerekli toka vs. yapımına başladım. Bakır teli 11 numara bıçak yardımıyla şekillendirdim. Mesela dikdörtgen şekilli tokaları yaparken, önce uzun kenarı belirliyorum. Kenarın bittiği noktaya bıçakla bastırıp, diğer elimle ucundan tuttuğum teli 90 derece açıya gelene kadar gererek ileri doğru çekiyorum.

Yukarıda görüldüğü gibi bıçakla bastırıp, diğer elimle tuttuğum teli çekiştirip, gererek tokaların şeklini yakalamaya çalıştım. Her seferinde düzgün olacak diye bir şey yok tabii. Yaklaşık olarak her tokayı üç veya dört kez yapıyor ancak bir tanesini beğeniyorum.

Uygun şekli alınca, birleşme noktasını CA yapıştırıcı ile yapıştırdım.

Şablona uygun olarak yapışkanlı folyodan kemerleri kat paylarını da hesap ederek kestim.

Uçlardaki parçaları şekilde görüldüğü gibi kemere ekledim. Bu işlemi folyonun yapışkanlı tarafını kullanarak yaptım. Böylece ilaveten yapıştırı kullanmadığım gibi biraz da olsa gerçeğe yakın görünüm elde ettim.

Diğer parçaları kemer üzerine CA yapıştırıcı ile yapıştırdım. Folyo tercih etmemin bir nedeni de bazı detayların kolayca üzerine çizilebiliyor olmasıydı. Birleşim yeri dikişleri, altta kalan tokanın oluşturduğu pot izi vs.

Yaptığımız kemere göre parçaların şekli değişiyor. Kimi kolay kimi zor. Benim yaptığım kemerde yukarıda görülen parçaların da yapılması gerekiyordu. Şekli ve rengi yüzünden bu parçayı yapmak yerine, şablondan keserek doğrudan kullanmaya karar verdim. Tersine folyoyu yapıştırıp, düzgünce kesip, traşlayarak sırası geldiğinde kullanmak üzere bir kenara kaldırdım.

 

PE kemerlerin üreticisinin vermiş olduğu montaj şemasına göre yaptığım parçaları yapıştırıp, boyadım. Sırt tarafındaki kemerlerin kokpit duvarına tutunduğu yeri yine yapışkanlı folyo kullanarak yaptım. Bittiğinde kemerler aşağıdaki gibi oldu.

Sonuç olarak yeni nesil renkli PE kemerler kadar başarılı olmasa da idare eder bir görüntü yakalamamızı sağlıyor. İlk yaptığım kemer ile son yaptığım arasında çok büyük fark var. Her işin bir yöntemi olsa da bol pratik yapmadan kolayı yok anlaşılan ;)

İyi maketler.

Ekim 2006