Revell’in F-4F makedini ufak sayılabilecek bir iki değişiklikle Türk Hava Kuvvetleri’nde uçmuş bir F-4E hâlinde yapmayı uzun süredir düşünüyordum; hatta bunlardan bir tanesini yapıp, arkadaşım olan, hatta abim sayılabilecek kadar yakın, Tolga Özbek’e hediye etmeyi planlıyordum(Kendisi sıkı bir F-4 hastasıdır) Ancak araya giren diğer maketler yüzünden bu makedi yapmaya henüz başlayamamıştım.

Ne zaman ki Havacılık Müzesi’nin düzenlemiş olduğu en son yarışmada bu uçağın bir sürü örneğini gördüm o zaman artık bir adet F-4E makedini yapmam gerektiğine karar verdim; zira, hemen hemen her ölçekte makedi gelmişti F-4’ün; 1/72,1/48, hatta hemen hemen her renkten ve her tipten, Vietnam kamufleden, Alman kamufleye, F-4E’den RF-4E’ye…

Bir de Türk Havacılığı dalında birinci olan makedin F-4E olması beni bu makedi yapmaya daha da zorlamış ve de üstüne üstlük referans olarak kullanılan fotoğraflara da göz atınca uçağın durumu çok ama çok hoşuma gitmişti; artık bir tane yapmalı ve Tolga Abi’ye hediye etmeliydim.

İlk once Revell kutusunu açmakla başladım işe, çok çabuk bir şekilde makedi yapıp bitirmek istiyordum, bu yüzde dolayı incik cincik küçücük detaya girmeden makedin birleştirmesini elimden geldiğince çabucak bitirdim. Maket aslında Revell’in daha önce çıkarmış bulunduğu RF-4E kalıbına fazladan parça çerçevesi eklenerek piyasaya sürülmüş, dolayısıyla da gövde üzerine RF’lerde bulunan ama normal F’lerde bulunmayan bazı kapaklar var; aslında bildiğim kadarı ile sadece kuyrukta bulunan ve RF’lerin gece görevleri sırasında aydınlatmaya yarayan ışıldak kartuşlarının bulunduğu yer var. Burada yukarı ve aşağıya doğru açılan iki adet kapak bulunmaktadır; işte bunları macunlayıp tesviye ile kapatmanız gerelir, ben bunu biraz geç farkettiğim için oraları maket üzerinde kaldı, olsun sorun değil.

Bunun dışında maketten çıkan elevatörlerin değişmesi gerekiyor, zira, E modellerinde uçağın daha yavaş yaklaşmasına yardımcı olan slatlı elevatörler kullanılmaktadır; oysa Alman Hava Kuvvetlerinde kullanılan F modellerinde slatsız elevatörler kullanılmaktadır. Parça çöplüğümde fazladan slatlı elevatörlerden vardı; ben de bunları kullandım.

Aklıma gelen ve hemen göze çarpacak olan bu değişikliği gerçekleştirdikten sonra makedin montajını bitirdim ve boyamaya hazır hale getirdim.

Bir uçağın makedini yaparken benim için en önemli olan makedin bitişindeki renklerde gerçekçiliği yakalamış olmak, bu yüzden boyama ve eskimeye herşeyden daha çok dikkat ediyorum, çünki montaj aşaması esnasında yapmış olduğunuz hataları boyama ve eskime ile kapatabilirsiniz. Tabii işin en güzel yanı ise boyama için harcadığım zamanda almış olduğum zevk.

Görmüş olduğum fotoğraflarda özellikle Konya 3üncü Ana Jet Üssü’ünde bulunan F-4E’lerin aşırı eskimiş oduğu dikkatimi çekmişti. Aynı uçaklardan, hatta aynı şekilde boyanmış uçaklradan Eskişehir’deki üs’de de bulunuyordu ama görmüş olduğum fotoğraflarda Konya2dakiler gibi eskimiş olanlarına rastalamamaıştım, dolayısyla uçağımın havalaığı numarasını Konya’dakilerden birisi olarak yapmaya karar verdim.

Geriye ise aynı uçağın değişik açılardan çekilmiş fotoğraflarını bulmak kalıyordu ama bu neredeyse imkansızdı, ya sadece sağdan ya da sadece soldan fotoğraflar vardı. Dolayısıyla burada tastamam bulunan değilde değişik eskimelerein tek bir uçak üzerinde toplanmış olduğu hâlde makedi boyamaya ve eskitmeye karar verdim.

Uçağın renkleri Amerika’da kullanılan EURO I renklerini içeriyor; bunlar FS olarak 34102, 34079 ve 36081. Sırasıyla açık yeşil, koyu yeşil ve koyu gri. Boya olarak Almanya’dan almış olduğum su bazlı JPS markasını kullandım, bu boyalar şu ana kadar çalışmış olduğum ve en iyi sonucu aldığım boyalar. Kamufleyi maskelemeden attım, zira işin en zevkli kısmı burası aslında, biraz uzun sürüyor ama sonuçta ortaya çıkan gerçeye yakın olunca …değmeyin keyfime!

Boyamayı bitirdikten sonra dekalleri yapıştırdım ve sıra yine uzun zamandır- neredeuyse senelerdir- yapmak istediğm bir şeyi artık yapmaya geldi.

Yeni nesil savaş jeti uçaklarında geceleyin pozisyonlarını belirten ve çok az ışık kaynağı ile çalışan ince şerit hâlinde fosforlu ışıklar vardır. Bunların dekalini artık yapıyorlar, ama ben dah öncesinde de bunları yapmayı düşünüyordum ve Revell’in “NİGHT COLOUR” adlı ürününü almıştım. Ürünü fırça ile sürüyorsunuz ve kuruduğu zaman karanlık ışıkta içindeki fosfor tozu parlıyor. Sorunu, sıvıyı ancak geniş uçlu bir fırçayla sürebiliyorsunuz, tabancayla bile atabilmeniz neredeyse imkânsız. Oysa ki maketeler küçük ölçekli ve bir şekilde o fosfor tozunu elde etmem gerekirdi.

Birgün yine böyle ne yapmalıyım diye kara kara düşünürken birden aklıma boyanın sıvısını buharlaştırıp fosfor tozu geriye kalınca onu da dekâl yapcı sıvıyla karıştırmak geldi ve uygulamasını yaptığımda da başarılı oldum. Tozu dekâl sıvısıyla karıştırdığnızda onu herhengi bir boş dekâl kağıdına sürüyorsuuz, karışım kuruduğunda da artık karanlıkta parlayan fosforlu dekâliniz hazır olmuş oluyor.

Dekalleri de yapıştırdıktan sonra detay çizgilerinin arasını çok koyu kahverengi ve sentetik tinerle inceltilmiş yağlı boyayla doldurdum ki çizgiler belli olsun diye. Sonrasında ise eskimeye başladım.

Yukarıda dediğim gibi özellikle Konya’da uçan F-4E’lerde çok eskime oluyordu. Meselâ, gövdenin ortasından itibaren arkaya doğru bütün boyalar matlaşıp soluklaşıyor, hatta neredeyse alttaki atar renk kusuyor. Bunun kanımca iki sebebi var:
1- Konya’nın güneşi
2- Motorların ısısı

Diğer yanda özellikle yeşil renkler matken gri renk onlara nazaran daha parlak oluyor, bunun sebebi ise boyanın kimyasından olabilir.

İşte bunlar gibi ufak ama hepsi bir araya gelince önem arz eden eskime detayını maketimde taklid etmeye çalıştım.

Kanatların üzerinde havaakımına doğru orantılı yağ kaçakların tatbik ettim, gövde yanında motorun aşağı hizasına denk gelen yerlere de aynısını yaptım, gövde altında motor kapaklarının üzerinde ve bakım kapaklarının orada da aynı şeyleri yaptım. Bunların hepsini toz hâle getirdiğim siyah kurupasteli önce fırçayla yüzeye sürüp daha sonra hafif nemli kulak temizleme çubuğunu havaakımı yönünde çekerek uyguladım. Sonrada kaçakların olduğu bölgelere tabancayla parlak vernik attım ki yağın parlaklığı olsun diye.

Silahları fotoğraflar çekilirken henüz takmamıştım, ama yavaş yavaş hazır ediyorum onları da, gerçi bütün yakıt tanklarını taktıktan sonra fazla yer kalmadı ama yine de osun J

Kokpite yakın yerlerde gövdenin üst kısmında kapak birleşme yerlerinde Gunze Sangyo H305, FS36118 rengini ince çizgi hâlinde attım, çünki gerçekte de boya çıkmış olan yerlerde korozyonu önlemek için böyle bir uygulama var ve bazenne renk olduğu önemsenmiyor bile!

Pek tabii çok hafif te olsa bazı yerlerde alttan metal çıkmış havası vermeye çalıtım, özellikle kokpit pervazında ve bakım kapaklarının vida yerlerinde.

Kanat altındaki paylonların bazılarını değişik renklerde boyadım, sanki başka bir uçağın paylonu takılmış havası vermek için.

Yakıt tanklarında özellikle yama havası vermeya çalıştım, dikkat edilirse birisinin burnunda kamufle geçişli birisinin arkasında iki renk kullandım. Bunlar gerçekte vâr olduğundan espiri katması için yaptım.

Bir de gövde altında motor bakım kapağını astar renkte bıraktım, bu tip bir uygulama(yeni yakılan herhangi bir kapağın değişik bir renkte boyanması) her hava kuvvetlerinde vardır, yeni takılan bir parça uçağın kendisi ile aynı renk olmayabilir, bu tip şeyleri maketlerimde uygulamayı seviyorum, çünki sıragelmişlikten uzaklaştırıp biraz heyecan kattığını düşünüyorum J

F-4E makedimin serüveni bu kadar.

Fotoğraflarını çekip makedimi bir anı hâline dönüştüren UFUK AYDINER ve ÖZKAN ÜNER adlı arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.

İyi maketler!