Istanbulpark pistindeki ikinci uluslararası organizasyonun WTCC olacağını duyunca bunu modelciliğe tanıtım baabında nasıl kullanabileceğimizi düşündük. Sayın Melih Pekol'la yaptığımız konuşmaların neticesinde BMW modelleri ortak projesi çerçevesinde üretilecek modellerin yarış zamanına kadar bitecek olanlarını konuyla ilgili mekanlardan birinde sergilemeye karar verdik. Mekan yarıştan iki hafta önce Melih Bey tarafından Istanbulpark VIP Lounge olarak belirlendi. Bu minvalde sıkışık zamanda sergilenmek üzere 8 model toparladık (10 olmasına çeyrek kala Tayfun ve ben elimizdeki modelleri haşat ettik).

Modelleri PM camekanlara yerleştirerek Barkın'la Perşembe günü Istanbulpark'ın yolunu tuttuk. TEM'deki arkeolojik çalışmalar iki gişe arasını bir küsür saatlik azaba çevirdikten sonra kanter içinde piste vardık. Performans Günleri titriyle Borusan Otomotiv'in düzenlediği test alanı ilk uğrak noktamızdı. Devasa bir alannda kukalarla belirlenen parkur ve orda dolanan 1 kasalar haftasonunda yaşanacakların bir habercisiydi. VIP Lounge'a intikalimizin ardından bize ayrılan camlı sergileme ünitesine modelleri yerleştirdik, mekanın o esnada süregelen dekorasyon çalışmaları Borusan Otomotiv'in ciddiyetini net olarak gözler önüne sermekteydi.

 

Yerleştirme işleminden sonra test alanına geri döndük. Melih Pekol'un gözetiminde Barkın 116 ile parkura çıkan ilk pilotumuz oldu. Arkadan itişli bir arabayla uzun virajların nasıl dönüleceğini zor yoldan tecrübe etmesiyle biten günlük eğitimimizin ardından geri dönüş yoluna koyulduk.

Cuma günü kalan modelleri ve site isim plakaları götürmek amacıyla gene yollara koyulduk Barkınla ve 18.00 sularında piste vardık. İşimizi kısa sürede hallettikten sonra Istanbulpark tesislerini keşfe çıktık. Pist altyapı baabında oldukça üst düzeyde bir yapı, yerleşim ve planlama olarak memleketteki diğer pistlerimizden fersah fersah ilerde (gerçi bu karşılaştırma oldukça absürd keza pist kompleks olarak şu anda dünyanın en iyi pistlerinden biri diye geçmekte). Haftasonu konuşlanacağımız koltuklarımızı da keşfettikten sonra terk-i mekan eyledik.

Cumartesi günü Msc kadromuzdan Erinç the gece avcıcısını da yanımıza alarak piste doğru yola koyulduk, bir gün önce keşfettiğimiz Tuzla Orhanlı hattı üstünden piste ulaştık bu esnada farkettiğimiz bu yeni yapılan bağlantı yollarınını istenirse yarış düzenlenebilecek kalitede olduğuydu. Paddock alanından giriş yaptıktan sonra etrafı kolaçan edip Gold tribündeki yerimize hareketlendik. İlk kalifikasyon bölümünde arabaların çoğunun yolda duramama sorununun toplam zamanları menfi yönde etkilemesi takım mekanikerlerine oldukça zor anlar yaşattı. Barkın'ın bu Corvette'ler de araba mı lafıyla gaza gelen C5R pilotu Mike Hezemans ikinci kalifikasyon bölümünün en iyi zamanına imza atıp gridde 6ncı olarak yerini alması günün güzel gelişmelerinden biriydi. Kalifikasyonların ne kadar zorlu geçtiğini kapalı parkta arabaları tetkik ederken T-Max takımının 550sinin sağından solundan püsküren çimenler net olarak özetlemekteydi.

WTCC kalifikasyonlarına kadar olan boş zamanda düzenlenen Taxi Drive etkinliklerine Melih Beyin kim katılmak ister diye sormasının sonrasında bu teklife balıklama atlayıp bir anda kendimi pistte buldum. Bu organizasyon Borusan Otomotiv'e ait M5lerle WTCC BMW takım pilotları tarafından kullanılacak olup bizlere yolcu olarak da olsa Istanbulpark pistinde beş tur atma olanağı sağladı. Benim yolcu olarak bindiğim M5'in (araba demeye dilim varmıyor, uzay mekiği diyip geçelim) pilotu 2004 ETCC (European Touring Car Championship) şampiyonu İngiliz Andy Priaulx'du. Kemerlemizi bağladıktan sonra pit alanından piste doğru yönlendik. Nispeten yavaş ilk turun ardından Andy M5in gerçek performansını kademe kademe göstermeye başladı. Simulasyon bazında F1 pistlerine aşina biri olarak Istanbulpark hakkındaki yorumum eğim nedeniyle perpektifin olayda baskın rol oynaması sebebiyle frenaj noktalarının çok kolay hata yaptırtabileceği oldu keza ne zaman erken frenaja girdi diye düşünsem virajlara yetecek deakselere olayı kılpayı yetiyordu. Üçüncü tur dahilinde Andy'nin M5in limitlerini zorlamaya başlaması inanılmaz zevkli bir sürüş keyfi yaşatmaya başladı. T3,T4, T5 kombinasyonu, ünlü T8in dört ayrı apeksindeki driftler ve T9-T10 kombinasyonu her tur gittikçe daha agresif bir stille geçildi. Son tura girerken T14 den start finiş düzlüğüne power driftle girmesi dünya çapındaki bir pilotla yüksek beygir ve mükemmel dengenin kombinasyonu sebebiyle alınan zevk olayını doruk noktasına çıkardı pite geri dönende M5 den inerken ki muhtemel suratımdaki sırıtışın sebebiyde buydu.

Sıra WTCC nin sıralama turlarına gelmişti, gene yerlerimize geçip olayı izlemeye başladık.. Bu piste gelirken ki mevcut puan sıralaması BMW pilotları Dirk Muller in 69 ,Andy (bizim pilot) 68 puanına karşılık Alfa pilotu Fabrizio Giovanardi'nin 57 puanla ancak üçüncü sırada yer alması şeklindeydi. Markalar bazında da bitime 3 yarış kala BMW'nin 193 puanına karşılık en yakın rakibi Alfa'nın 164 puanının olması Istanbul ayağının şampiyona açısından kırılma noktası olabileceğini işaret etmekteydi. Pabucun pahalı oldugunu gören Alfa pilotları üstün bir performans ortaya koyarak takımın 4 arabasıyla birden gridin ilk iki sırasını domine ederek güne noktayı koydular. Kırmızı ekibin sıralaması Tarquini, Thompson, Farfus, Giovanardi şeklindeydi. Araya giren 2 SEAT'ın ardında günün en hızlı BMW sini kullanan bizim Andy griddeki yedinci sırayı ele geçirdi. WTCCnin sıralama turlarının bitmesiyle bizlerde evlerimizin yolunu tuttuk.

Yarış sabahı msc kadrosu olarak Tayfun Gerdan ve Tamer Özkanla sabah 8 gibi yollara düştük. TEM üstünde yolunu kaybeden Ceki'ye telefonla yolu tarif ettikten sonra piste intikal ettik. İçerde Cekiyle buluştuktan sonra dördümüz tribüne geçtik, Bu esnada Caterham yarışını kaçrmış olmanın üzüntüsünü pistte ısınma turu atan GT'lerle bir nebze azalttık.

 

Gürültüden kulaklarımızın sağır olmasının ardından esas şenlikli paddock bölümüne geçmeden önce SEAT Cup yarışını da seyredelim dedik. Karting de yarışırken başarılı sonuçlara imza atan ve şahsen Türkiye'nin ilk F1 pilotu olmasını zamanında temenni ettiğim Raina Tahincioğlu'nun da start aldığı yarış oldukça zevkli ve çekişmeli geçti.

Yarışın ardından Paddock alanına geçip Cekiyle Tayfunu BMW test alanına kayıt ettirdikten sonra döküman nidalarıyla arabalara doğru yollandık. Bu esnada birçok tanıdık yüzle karşılaştık. R/C camiasının RcTeamGo'cu pilotları Özgür'le Onat ta bu insanlara dahildi. Koray'ı da (baştan aşağı Alfa Romeo tabelası modundaydı kendisi) telefon marifetiyle bulup gruba kattıktan sonra GT yarışını izlemek üzere paddock'un çatısına çıktık. Startın verilmesiyle beraber inanılmaz bir uğultu eşliğinde yarış başladı. Yarışın henüz başlarında Lister Storm'un ön kaputu kopup gitti ve araç bu aerodinamik kusur yüzünden oldukça gerilere düştü. İlerleyen turlarda Lister'e atak yapan Russian Age Racing in 550 Maranellosu start finişin sonunda frenaj noktasını kaçırıp spin atınca ortalık iyice şenlikli bir hal aldı. Yarışın ortalarına doğru Saleen S7lerden birinin yörüngeye oturması sonucunda SC ın piste girmesiyle beraber yarışan arabaların çoğunu aynı anda pitte görme şansına da eriştik. 2 saatlik yarışın sonunda Maseratiler ilk üç pozisyonu domine ettiler, arkalarından gelen araçlar ise sırasıyla Ferrari 575GTC ve C5R dı. Pilotumuz Can Artam'ın üçüncü pilot olarak yarıştığı Maseratinin 4ncü arabası ise finişe GT2 sınıfı iki Porsche 996 GT3 RSR ve liderin 1 tur ardından 9ncu olarak ulaştı.

 

Kapalı alana alınan araçların fotolarını çektikten sonra Tribündeki yerimize WTCC yi izlemek üzere pistin altındaki tünelden geçerek ulaştık.

Startın verilmesiyle araçlar ilk 4 sırada start alan Alfa 156ların liderliğinde hızlanmaya başladılar, her turda 4 Alfa birbirinden kopmadan arkadaki grupla arayı açmaya başladı. Bu esnada BMW pilotu bizim Andy önündeki 2 SEAT ı paket edip 5nci sıraya kadar çıktı. Bu esnada arka sıralarda tam bir can pazarı yaşanmaktaydı . Honda Accord Euro R pilotu Adriano De Micheli Önündeki Alain Menu'nun Lacetti'sinin arka, arkasındaki Nicola Larini'nin Lacettisi'nin ön tamponunu paralayıp enteresan bir başarıya imza attı. Son tura girerken 4 Alfanın liderliği sürmekteydi taa ki son düzlüğün sonuna kadar.

 

Aynı noktada hem Gabriele Tarquini hem de Augusto Farfus jr Alfalarının sağ ön lastiklerinin dağılması sonucu yavaşlamaya başladı, 2 araç jant üstünde finişe varmayı başarsalar da hem yerlerini kaybetmiş oldular hemde dağılan lastikler yüzünden sag on camurluklarını paralanması sonucuyla karsılastılar. İkinci startta ilk yarıstaki ilk sekizin ters start alması sebebiyle ilk ayakta 7 ve 8 inci sırada finiş görmelerinin puan kaybına neden olmasına rağmen ikinci ayak için ilk iki sırayı alma hakkını elde etmiş oldular. Bu esnada yarışı yorumlayan spiker bir ara bu lastik patlatmanın taktik gereği olduğunu söylemek suretiyle bizleri şaşkınlığa sürüklemeyi başardı. İki ayak arasındaki 45 dakikalık sürede Alfa pitinde hummalı bir tempoyla çalışan mekanikerler lastiklerin değişmesi, ön takım ayarlarının tekrar yapılması ve çamurlukların kısmen tamirini sürenin bitmesine dakikalar kala bitirip 2 arabayıda piste yollamayı başarıp tribünlerden yoğun bir alkış aldılar. Aerodinamiğin sağlanması ve parçaların tutması için Tarquini'nin arabasında daha çok olmak üzere kulli miktarda yapışkan bantla bu parçaların kaplanması iki Alfa'ya oldukça enteresan bir hava katmıştı. 20 küsür dakikadır gridde yarışın başlamasına hazırlanan araçların arasından alkışlar eşliğinde geçen bu iki kırmızının griddeki kendilerine ayrılmış ilk iki yere konuşlanmasıyla beraber start için geri sayıma başlandı, Bu esnada mekanikerler bekleme esnasında arabaların üstünde ve çevresinde bulunan lastik ısıtıcılarını, yedek lastikleri ve kokpitlerin pişmemesi için arabaların üstlerine örttükleri tenteleri toplayıp pite döndüler ve seyirciler günün son yarışı için kırmızı ışıkların sönmesini beklemeye başladı.

 

Işıkların sönmesiyle beraber iki Alfanın liderliğinde yarış başladı. İlk turlarla beraber 7 ve 8nci sırada start alan Alfalar üst sıralara doğru tırmanmaya başladı, yarışın üçünücü turunda Zanardi'nin BMW sini viraj içine atak yaparak geçmeye çalışan Giovanardi aynı anda dıştan atak yapan Garcia'nın BMW siyle trajektuarlarının çakışması sonucunda Zanardi'in önündeki yerini kaybetti ama bu temas Garcia'nın BMW sinin arka asının kırılmasına maloldu ve böylece yarışın ilk abandonesi yaşandı. Bu esnada Zanardi de üçüncü sıradaki sağlamlaştırmış oldu, Hemen arkasına Dirk Muller'in BMW sini geçerek yerleşen Alfa pilotu Thompson'un ataklarına yarış sonuna kadar başarıyla karşı koydu. Son tura girilirken sıralama Tarquini(Alfa), Farfus (Alfa) , Zanardi (BMW), Thompson (Alfa), D.Muller (BMW) ve Giovanardi(Alfa) şeklindeydi. Tam yarış bu şekilde biter dediğimiz anda günün sürprizi gerçekleşti ve Alfa'nın 21 yaşındaki pilotu Farfus son düzlüğün sonunda içeri yaptığı zorlu bir atakla Tarquini den liderliği aldı. Daha hızlı olduğunu bu şekilde ispat ettikten sonra start finiş düzlüğünün başında yavaşlayıp Tarquini'ye yol verdi. 2 Alfanın ardında 3ncü sırada finiş gören BMW pilotu Alessandro Zanardi insan azminin nelere kadir olduğunun canlı bir kanıtıydı, keza bilindiği üzere kendisi CART ta yarışırken geçirdiği bir kaza sonucu iki bacağını birden kaybetmişti. Oluşan son puan durumuna göre şampiyona ciddi anlamda karıştı, keza burda toplanan puanlarla Tarquini bir anda şampiyonluk potasına girdi, Alfa da markalarda BMW ile puan farkını 15 puana indirdi, önümüzdeki yarışlarda heyecan dozu oldukça yükseleceğe benziyor, iyi olan kazansın diyoruz

Yarış sonrasında koşturarak pite gittik ve kupa töreninde maale hazır bulunduk. Herkes pilotlarla ilgilenirken bizim ilgimiz gene arabalara dönmüştü, fırsat bu fırsattır diyip WTCC sinden GT sine etrafta ne kadar alet varsa fotoğrafladık haliyle. Takımlar toplanırken bizde VIP Lounge a gidip modelleri topladık, yüzümüzde günün sonucu olan büyük bir gülümseme, ellerimizde modeller Melih beye teşekkür ettiikten sonra evimize doğru yola çıktık.

Bu güzel yarış seyri ve model organizasyonu için Sayın Melih Pekol'a ve Borusan Otomotiv'e teşekkürler; biz var çok beğenmek hep gelmek: